24 juni tot 28 juni

24 juni tot 28 juni.

Van Veli Rat naar Mala Rava op het eiland Rava
In Veli Rat de dag van vertrek nog bij het restaurant van de vorige haven gevraag of we hun Wi-Fi mochten gebruiken en blog 2 verstuurd de eigenaresse was geïnteresseerd in onze reis en volgt ons nu ook. We willen wat sneller door naar het zuiden. Bijna elke dag hebben we windkracht 5 beaufort uit NO richting. S ’Nachts steevast windkracht 0. Het is hier echt een zeilers paradijs met helder water. De elementen zijn ons gunstig gezind. We zeilen het ene na het andere eiland voorbij soms met erg mooie huisjes erop. We genieten dan ook met volle tuigen. De Ipad, een soort Tom Tom voor op zee, laat op een gemakkelijk manier zien waar je moet varen. We zitten onder onze bimini in de zon of in de schaduw net waar de behoefte aan is. De stuurautomaat zoemt regelmatig. Hij stuurt beter dan wij zouden kunnen. We zijn ontspannen maar alert. We hebben al tijden niet geoefend met zingen. We besluiten onderweg te zingen. In de havens heb je net de privacy niet. Tijdens een lied, in latijn, merk ik, dat ik na het woord mortis, tijdens het zingen, nog snel even op de Ipad kijk of de koers ook werkelijk de geplande tweehonderd meter afstand van rotsen in ondiep water aanhoud. De schipper is tijdens het varen natuurlijk ook in dienst. Onze stroomvoorziening in de vorm van twee zonnepanelen werkt zoals verwacht. Onze voltmeter staat gemiddeld op 13.5v. De koelkast heeft vermogen genoeg. Tijdens het varen een ijskoud glas fris. Aan het eind van de dag een glas koud bier of glas koude witte wijn. Kaas en melk zijn goed te houden. Het heeft veel geld en moeite gekost, maarrrr….Zucht wat is het leven toch goed.

Mala Rava naar een baai Nikolai op het eiland Murter.
Tijdens het invaren van de smalle baai zien we dat een klein vissers bootje aan een jacht, dat voor anker ligt, aan het trekken is. Er is niemand aan boord van het jacht terwijl de motor loopt. Aan de kant tegen de rotsen ligt een rubberboot maar hij is niet vast gemaakt. Uiteindelijk word het jacht naar een kade, waar een aantal mensen staat te wachten, gebracht waar wij ook willen aanleggen. We wachten rustig af met aanleggen tot het tumult voorbij is. Pas als we vastliggen aan de kade zien we dat de schipper ladderzat is en bijna niet meer op zijn benen kan staan. Naar oorzaak en gevolg niet, maar naar wat er gebeurt is kunnen we alleen maar raden. Het Kroatisch kunnen we niet verstaan.
In de avondzon zien we een zeer zeldzaam gezicht. In de verte zien we een visser met lange trage slagen zijn vrij grote boot (8m) de baai binnen roeien. Eenmaal dichterbij zie ik zijn vrouw een Tshirt over haar bikini aan trekken. Het zijn beide erg zongebruinde 40ers. Het aanleggen gaat helemaal op z’n gemak. Er word gemoedelijk wat geschreeuwd naar vissers op de kade die hem allemaal in hun bootje met motor hebben ingehaald.
Er staat een man op de kade in de schaduw bij zijn auto te wachten. Na het aanleggen loopt de visser met een plastic emmer naar hem toe. Er word geteld. Het zijn er ongeveer tien en dan niet eens grote. Er word betaald. De man gaat op weg naar een restaurant. De visser loopt naar een winkeltje en koopt twee biertjes voor zichzelf en zijn vrouw. En beiden, sigaretten rokend, maken ze, in een uur of twee, in de langzaam minder wordende zon hun netten klaar voor de volgende ochtend. Zo te zien een hard en armoedig bestaan. Het contrast met ons leven is groot. Toch kan het zijn dat ze net zoveel van het leven genieten als wij dat doen.

Nikolai naar Prvic op het eiland Prvic
Rustige en betaalbare baai €13.00.
Van hieruit gaat een busboot naar een aantal eilanden en de plaats Sibenik, een wat grotere stad. Het is goedkoper om in deze baai te blijven liggen en voor de afwisseling leuker om met deze busboot €5.00 p.p. te gaan dan met onze eigen boot. Verwachte overnachtingsprijs in Sibenik €55.00.
Ja, Kroatië is prachtig, maar duur voor varend volk. Eten, boodschappen ed. vallen wel mee, maar het leven hier zeilend is prijzig. Zelfs als je alleen boodschappen wilt doen, rekenen ze een half dagtarief. Wij hebben geleerd eerst even te bellen met de haven voordat we er zo maar invaren en aanleggen.
We bezoeken hier ook nog de memorial van Faust. Met gelden van de EU is hier een mooi museumpje neergezet met vooral de bedenksels op technisch gebied van Faust. De meeste mensen kennen hem alleen als filosoof en theoloog, maar hij heeft ook veel technische oplossingen bedacht die toen nog niet bestonden en nu in ons leven heel normaal zijn. (voor het vergelijk: een soort Da Vinci). Hij is hier begraven in een super klein kerkje. Zijn familie had hier een zomerhuis en hij is ook op dit eiland geboren. Zo leer je nog eens wat.


Een dag naar Sibenik.
Om half 1 pakken we de ferry naar de stad Sibenik. Via een ander klein eilandje duurt het tochtje ongeveer 40 minuten. Hij stopt vlak naast het oude centrum, dus we hoeven niet zo ver te lopen, fijn voor Rob.
Het is een stad met veel historie. Er zijn veel trappen in het oude gedeelte en allerlei bouwstijlen komen hier samen uit veel verschillende tijden. Vanaf de Romeinse tijd zijn er veel kenmerken te vinden in gebouwen en woonhuizen. Maar ook uit de Gotische tijd en van veel hier bekende architecten. Een plein met podium voor open lucht toneel of concerten. Hetzelfde plein waar vroeger recht gesproken werd en de straffen werden uitgevoerd ter lering en vermaak van het volk.
Veel kleine romantische nisjes en doorgangetjes, geen grote winkelcentra met de winkels die je overal op de wereld tegenkomt. Die zijn er wel, maar dan buiten het oude gedeelte. Als we binnen komen varen zien we ook de jachthaven waar ze gerust €55,- vragen per dag. Er liggen mega jachten van de maat van ons woonschip (40 meter), met het nodige personeel aan boord. De eigenaar hoeft zelf niks te doen. Sommige varen alleen met personeel en de eigenaar behaagt het dan om hier te lunchen en wil later opgehaald worden in Zagreb en vliegt daar wel even heen.
Er is momenteel een groot kinderfestival gaande in de stad. Alle straten hangen vol zelfportretten van kinderen, die op allerlei manieren zijn gemaakt. Vrolijk en tegen de tijd dat onze laatste ferry terug gaat, komen er van alle kanten kinderen de stad in om naar toneel of andere activiteiten te kijken of mee te doen. Jammer dat we dan weg moeten. Maar op het rustige moment van de dag hadden we wel gelegenheid om de stad te bekijken.
We varen terug en eten aan het water, met uitzicht op veel eilanden die langzaam in het donker verdwijnen. Naast ons is er een soort buurtfeestje gaande. Er is een vuurtje gemaakt en er gaat van alles op de het rooster. De restaurant eigenaar en enkele gasten worden ook uitgenodigd en hij komt af en toe kijken of wij nog goed zitten. Nou, dat doen we. We krijgen een likeurtje van het huis, Rob een Slivovitsj van pruimen en ik een peren likeurtje, geserveerd in een klein 0,2 cl flesje. We wandelen naar huis. Met de rubberboot peddelen we richting boot, moe maar voldaan.

28 juni.

's ochtends worden we op ons gemak wakker. Het is warm. Ik doe het boven raampje open.
Ik herinner me dat er een uur eerder dichtbij een ankerketting te horen was geweest. Ook tijdens zijn slaap heeft de schipper dienst. Zou er iemand weggegaan zijn of gekomen. Ik kijk uit het raampje en zien een grote catamaran met een zwaai dichterbij komen. Ik stuif mijn bed uit en ben nog net op tijd om een botsing tussen de twee schepen te voorkomen. De kluns heeft te dichtbij geankerd. Er is niemand aan boord. Het is een gehuurd schip. Wij gebruiken de scheepstoeter. Iedereen kijkt naar ons tafereel maar er gebeurd niets. Na enige minuten zien we een rubberbootje haastig komen aanvaren. Sir I must protest. I could only just prevent damage to oure ships . I demand jou remove your ship and anker at a proper distance from us. Hij verontschuldig zich en haalt even later zijn gezelschap van de wal op en vertrekt. Ik zal nog waakzamer moeten zijn met zulke amateurs om me heen.